We can't find the internet
Attempting to reconnect
Something went wrong!
Hang in there while we get back on track
Access AI content by logging in
Od dłuższego czasu chodzi mi po głowie pewna idea, którą chciałbym się dziś z Wami podzielić. W tym odcinku poznacie też moje poglądy, jeśli jeszcze nie okazały się oczywiste.
Na zdjęciu jest kobieta uderzająca torebką w neonazistę (po szwedzku: Kvinnan med handväskan, dosł. „Kobieta z torebką”) Zdjęcie zostało wykonane w Växjö w Szwecji 13 kwietnia 1985 roku przez Hansa Runessona. Bohaterką jest Danuta Danielsson, była Żydówka, która przeżyła Holokaust.
Przedstawię Wam też skarb jaki odkryłem, czyli niesamowitą książkę, bo według mnie książki obok otaczającej nas natury są największymi skarbami na Ziemi. Mam na myśli książkę pt. "Nowe Oświecenie" autorstwa Stevena Pinkera.
Mam wrażenie, że urodziłem się idealistą. Może to wychowanie? A może to dzieciństwo spędzone w harcerstwie w mieście różnych kultur, jakim jest Białystok, który całej Polsce już nie kojarzy się tak tolerancyjnie. Nie było mnie w tu 20 lat i mam wrażenie, że tamten świat runął. Nie chodzi tylko o układ ulic, ale o atmosferę i ducha solidarności w narodzie emigrantów podążających w świat za chlebem i wolnością.
Jak każdy mamy w głowie marzenia o idealnym świecie, w którym chcemy żyć. Zastanawiam się, czy każdy świat wygląda podobnie, ale dziś spróbuję pokazać Wam co mi się w tym świecie nie podoba, a do czego powinniśmy dążyć. Bo wszystko się zmienia jak u Heraklita Wszystko płynie i rodzą się nowi ludzie i nowe idee, ale czy są te uniwersalne. Okazuje się być to skomplikowaną sprawą, bo każdy z nas jest złożonym organizmem rożnymi doświadczeniami, możliwościami w związku z tym z oczekiwaniami. Być może obecny dyskomfort związany z ideą idealnego świata wynika z faktu, że historia XX wieku zawiera najbardziej złowrogie wysiłki, jakie kiedykolwiek miały na celu wytworzenie idealnych społeczeństw za wszelką cenę
- Morderczy reżim hitlerowskiej III Rzeszę,
- Zabójczą dla ludzkości kolektywizację Stalina poprzez masowy terror i inne niepowodzenia w przestrzeganiu praw człowieka komunistycznej inżynierii społecznej na całym świecie.
Nagle obudziłem się w świecie, gdzie ogromna liczba obywateli bogatej Europy cieszy się z wysiłków rządów, aby zamknąć granice kraju dla udręczonych ludzi uciekających przed przerażającą przemocą,
Dyskryminuje się i odczłowiecza uchodźców,
Fanatycy religijni organizują RÓŻAŃCE NA GRANICY,
W stronę ludzi walczących o swoje prawa lecą butelki z moczem,
Zakłamuje się historię hołubiąc morderców Żydów i ludności białoruskiej, z których robi się bohaterów, by chronić narrację plemienną,
Z pięknymi hasłami miłości do kraju, wycina się lasy na potęgę i niszczy przyrodę jedynej naturalnej puszczy w Europie.
Ogranicza się dostęp bezdzietnych par do pomocy medycznej, by mogli mieć wyczekiwane potomstwo.
Zmusza się kobiety do rodzenia martwych lub uszkodzonych płodów, oferując im pokoje do wypłakania.
Promuje się paliwa kopalniane, które nas duszą i zabijają, a mimo to zanieczyszcza się powietrze, tylko po to by przetrwały przestarzałe sektory gospodarki i wybrana grupa zawodowa, która ma siłę przebicia.
Dyskryminuje i piętnuje ludzi tworząc jedyne w Europie strefy wolne od LGBT
Atakuje wolność prasy, by skłócić społeczeństwo i dać wspólnego wroga.
Odgórnie steruje się działalnością prokuratury i sądów, by wyroki były zgodne z wolą partii
Finansuje się obrzydliwą propagandę, zasłaniając się narodem i fałszywie pojmowanym patriotyzmem.
W kraju następuje upadek kultury, gdzie bożyszczem staje się Zenek, a zapomina się o edukacji humanistycznej i wielkiej kulturze.
Dramatycznie spada czytelnictwo książek, a wzrasta sprzedaż małpek w osiedlowych sklepach.
Każdy rości sobie prawo do wyrażania opinii, pomimo braków w wiedzy i wykształceniu.
Szczególnie teraz w okresie pandemii do głosu dochodzą...
Na zdjęciu jest kobieta uderzająca torebką w neonazistę (po szwedzku: Kvinnan med handväskan, dosł. „Kobieta z torebką”) Zdjęcie zostało wykonane w Växjö w Szwecji 13 kwietnia 1985 roku przez Hansa Runessona. Bohaterką jest Danuta Danielsson, była Żydówka, która przeżyła Holokaust.
Przedstawię Wam też skarb jaki odkryłem, czyli niesamowitą książkę, bo według mnie książki obok otaczającej nas natury są największymi skarbami na Ziemi. Mam na myśli książkę pt. "Nowe Oświecenie" autorstwa Stevena Pinkera.
Mam wrażenie, że urodziłem się idealistą. Może to wychowanie? A może to dzieciństwo spędzone w harcerstwie w mieście różnych kultur, jakim jest Białystok, który całej Polsce już nie kojarzy się tak tolerancyjnie. Nie było mnie w tu 20 lat i mam wrażenie, że tamten świat runął. Nie chodzi tylko o układ ulic, ale o atmosferę i ducha solidarności w narodzie emigrantów podążających w świat za chlebem i wolnością.
Jak każdy mamy w głowie marzenia o idealnym świecie, w którym chcemy żyć. Zastanawiam się, czy każdy świat wygląda podobnie, ale dziś spróbuję pokazać Wam co mi się w tym świecie nie podoba, a do czego powinniśmy dążyć. Bo wszystko się zmienia jak u Heraklita Wszystko płynie i rodzą się nowi ludzie i nowe idee, ale czy są te uniwersalne. Okazuje się być to skomplikowaną sprawą, bo każdy z nas jest złożonym organizmem rożnymi doświadczeniami, możliwościami w związku z tym z oczekiwaniami. Być może obecny dyskomfort związany z ideą idealnego świata wynika z faktu, że historia XX wieku zawiera najbardziej złowrogie wysiłki, jakie kiedykolwiek miały na celu wytworzenie idealnych społeczeństw za wszelką cenę
- Morderczy reżim hitlerowskiej III Rzeszę,
- Zabójczą dla ludzkości kolektywizację Stalina poprzez masowy terror i inne niepowodzenia w przestrzeganiu praw człowieka komunistycznej inżynierii społecznej na całym świecie.
Nagle obudziłem się w świecie, gdzie ogromna liczba obywateli bogatej Europy cieszy się z wysiłków rządów, aby zamknąć granice kraju dla udręczonych ludzi uciekających przed przerażającą przemocą,
Dyskryminuje się i odczłowiecza uchodźców,
Fanatycy religijni organizują RÓŻAŃCE NA GRANICY,
W stronę ludzi walczących o swoje prawa lecą butelki z moczem,
Zakłamuje się historię hołubiąc morderców Żydów i ludności białoruskiej, z których robi się bohaterów, by chronić narrację plemienną,
Z pięknymi hasłami miłości do kraju, wycina się lasy na potęgę i niszczy przyrodę jedynej naturalnej puszczy w Europie.
Ogranicza się dostęp bezdzietnych par do pomocy medycznej, by mogli mieć wyczekiwane potomstwo.
Zmusza się kobiety do rodzenia martwych lub uszkodzonych płodów, oferując im pokoje do wypłakania.
Promuje się paliwa kopalniane, które nas duszą i zabijają, a mimo to zanieczyszcza się powietrze, tylko po to by przetrwały przestarzałe sektory gospodarki i wybrana grupa zawodowa, która ma siłę przebicia.
Dyskryminuje i piętnuje ludzi tworząc jedyne w Europie strefy wolne od LGBT
Atakuje wolność prasy, by skłócić społeczeństwo i dać wspólnego wroga.
Odgórnie steruje się działalnością prokuratury i sądów, by wyroki były zgodne z wolą partii
Finansuje się obrzydliwą propagandę, zasłaniając się narodem i fałszywie pojmowanym patriotyzmem.
W kraju następuje upadek kultury, gdzie bożyszczem staje się Zenek, a zapomina się o edukacji humanistycznej i wielkiej kulturze.
Dramatycznie spada czytelnictwo książek, a wzrasta sprzedaż małpek w osiedlowych sklepach.
Każdy rości sobie prawo do wyrażania opinii, pomimo braków w wiedzy i wykształceniu.
Szczególnie teraz w okresie pandemii do głosu dochodzą...